Standplaats Eygaliers - Ventoux via Malaucene

De weersvoorspelling was goed vandaag, 23° beneden in Bedoin en zon. Dus perfect weer om de Ventoux te beklimmen, we hebben gekozen voor een route die vertrok in Eygaliers zelf en die zo via de kleine baantjes richting Malaucene gaat via daar de beklimming te doen, om via de Gorges de Nesque terug naar ons huisje te gaan, een schatting van een 130 km volgens de gps-track.
Na het ontbijt zijn we direct vertrokken, dit was rond 9 uur. Eerst wat rustig afdalen en zo via Pierrelongue en Mollans-sur-Ouvèze om via de kleine baantjes richting Malaucene te gaan, dit was ideaal als opwarming met de twee kleinere colletjes op onze weg. Op een dik uur stonden we aan de voet van de klim, eerste effe iets gegeten en dan op weg om ongeveer 2 uur te klimmen. Ik kon me nog herinneren van 2 jaar geleden dat ik deze klim verschrikkelijk vond en inderdaad niet veel later weet ik terug waarom, tot Le Mont Serein is de klim onregelmatig in percentages, stukken boven de 10%, lange stukken waar geen eind aankomen en dan weer terug iets minder steil, niet mijn ding. Maar gelukkig heb ik toch genoten van de natuur, af-en-toe hebben we elkaar opgewacht, maar doordat Hans geen triple had moest hij wel sneller klimmen dan ik...

Vanaf Mont Serein is er feitelijk niet veel meer aan, de klim is gestadiger en je ziet je einddoel; dit stuk ging voor mij een stuk vlotter, bijna aan de top zien we nog stukken sneeuw langs de kant, maar deze waren goed aan smelten. .Niet veel later staan we op de top; daar was het redelijk koud door de stevige wind en de betrokken lucht, na de verplichte foto doen we warmere spullen aan en beginnen aan de afdaling richting Bedoin.


Het eerste stuk van de afdaling tot Chalet Reynard is een mooi en overzichtelijk waardoor de snelheden goed oplopen, aan Chalet Reynard is het effe oppassen door de drukte en vanaf dan duiken we het bos in richting Saint-Estève; in deze afdaling moeten we wat voorzichtiger zijn door de vele blinden bochten, na Saint-Estève rijden we richting Flachan en Villes-sur-Auzon, maar eerst doen we onze warme kledij terug uit want in de vallei is het een stuk warmer. Lekker bollend komen we aan in Villes-sur-Auzon, waar Hans en ik effe elkaar uit het oog verliezen; maar effe later vinden we elkaar terug en een leuk terras waar we plannen iets te eten, maar dit was zonder met de 'ijverige' ober rekening te houden: 'tros tard pour manger' en de tafel naast ons besteld juist twee pizza's... Hans is daar uit zijn krammen geschoten en heeft toch nog een 'mitraljet' (broodje met worst en frieten) kunnen versieren; het koppel naast ons blijken leuke Nederlanders te zijn, waar we een klapke mee doen, we krijgen zelfs een stuk pizza als zij horen dat we de Ventoux al hebben beklommen en dat we nog maar de in de helft zijn...
Na onze lunch zetten we onze tocht verder naar de Gorges de la Nesque, dit is een heel mooie en lichte klim van een 18 km tegen maximum 3%, dat bolt gemakkelijk weg en toch winnen we hoogtemeters (+-400), aan de belvedere nemen we effe rust en neemt wat foto's.


Hierna gaat het bergaf richting Monieux, waarna we constant terug heel licht stijgen tot voorbij Sault, waarna het dan lang bergaf gaat om dan via Col des Aires en Col de Fantaube terug tot in Eygaliers te komen.
Met 131 km en 2500 hoogtemeters zijn we blij met deze eerste tocht en zowel Hans als ik zijn het er over eens, de klim vanuit Malaucene is vettig.